• Home
  • AANBOD
    • COACHING
    • ONLINE MASTERCLASS: OVERWIN EETBUIEN
    • ONLINE CURSUS: ‘EEN NIEUW BEGIN 2.0’
  • OVER
    • PGB
    • Boek een call
    • Algemene voorwaarden
    • Privacy beleid
    • In de media
  • Reviews
  • LOG IN
 0
Lianne Blacquière

1-1 online/offline coaching – online masterclasses

  • Home
  • AANBOD
    • COACHING
    • ONLINE MASTERCLASS: OVERWIN EETBUIEN
    • ONLINE CURSUS: ‘EEN NIEUW BEGIN 2.0’
  • OVER
    • PGB
    • Boek een call
    • Algemene voorwaarden
    • Privacy beleid
    • In de media
  • Reviews
  • LOG IN
Skip to content

Winkelmand

Je winkelmand is momenteel leeg.

Terug naar winkel

back to top
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Nieuwsbrief

Instagram @lianneblacquiere

lianneblacquiere

➳ Ervaringsdeskundige coaching
∞ Eetstoornissen, intuïtief eten/leven, trauma
♡ Zelfliefde
♫ #coachlianne podcast
ꕥ Boek: ‘Een nieuw begin’
INTAKE👇🏽

Lianne Blacquière COACHLIANNE
Hoe zou jij keuzes maken rondom voeding, beweging Hoe zou jij keuzes maken rondom voeding, beweging etc. zodra je geen rekening zou houden (of het überhaupt niet zou weten) wat de externe veranderingen zouden kunnen zijn? Als een sportlesje niet zou adverteren met: verbrand een x aantal calorieën of ga nu aan de slag met die buikspieren. Als voeding niet was gelabeld als een ‘gezonde’ of ‘goede’ keuze - wat zou jij dan kiezen om te eten, en hoeveel? Mocht jou dit een oncomfortabel of angstig gevoel geven, is dit misschien juist het gevoel waar je eens dieper in mag gaan duiken. Is dit juist een kans om eens bewust te worden van wat invloed heeft op de keuzes die jij maakt, en hoeveel van deze dagelijkse keuzes zijn gebaseerd op externe regels, zonder echt na te gaan wat jij wil, hoe jouw lichaam voelt of waar jij zin in hebt. Kijk, de dieetcultuur laat ons vaak geloven dat wij deze externe regels zouden moeten volgen, en heeft een heel wetboek gemaakt waaraan wij ons zouden moeten houden. Strikte regeltjes waardoor we alleen maar angst en paniek ervaren zodra we merken dat deze regeltjes niet op lange termijn te volgen zijn. En ook al voelt het eng of oncomfortabel om steeds meer die regeltjes te doorbreken, het geeft ons ook de kans om eens te luisteren naar ons lichaam - wat het nodig heeft, fijn vindt - en uiteindelijk kunnen leren vertrouwen op onszelf en op ons lichaam. Mocht dit als een brug te ver voelen voor jou, geen paniek. Het is oké. Als je graag eens bewuster willen worden wat jouw gedrag is rondom voeding en beweging, helemaal top. Helen, en werken hieraan is geen lineair proces. Een groot deel van dit proces is het bewust worden en rust creëren hiervoor - en jezelf vragen stellen als: ‘hoe helpt dit mij op dit moment?’ en ‘op wat voor manier helpt het mij niet op dit moment?’ en ‘hoe zou het voelen als ik een aantal val deze regels loslaat, en keuzes meer ga maken gebaseerd op wat ik belangrijk vind en welke waarden ik graag na wil leven?’. 🤍
Het is oké om op je herstel te focussen, en alle Het is oké om op je herstel te focussen, en alleen maar op je herstel - zodat je LATER weer meer hier, in het nu kunt zijn en kunt genieten van de wereld om je heen. Toen ik in de eetstoornis zat had ik geen ruimte in mijn hoofd, of de energie om deel te nemen aan de wereld om mij heen. Eten, bewegen en mijn lichaam waren de enige dingen die op de voorgrond lagen in mijn leven. Ik had totaal geen ruimte om te zorgen voor anderen, of te weten wat er eigenlijk allemaal in de wereld gebeurde - hoewel ik wel de overtuiging had dat ik voor anderen moest zorgen. Dit zorgde ervoor dat ik dus niet focuste op mijn eigen proces waardoor het alleen maar langer duurde. Maar het meest belangrijke wat ik moest doen in die tijd was focussen op mijn eigen herstel. Mijn eigen weg naar helen zodat ik uiteindelijk weer mee kon doen in de wereld om mij heen. En ja, ik ben iemand die graag zorgt voor anderen, dus dacht dat ik altijd klaar moest staan voor iedereen. En ja, ik voelde schuld en schaamte. Maar ik moest leren mijn grenzen aan te geven. Ik moest leren om nee te zeggen. Ik moest leren om voor mijzelf te kiezen. Want ik deed er ook toe. Jij doet er ook toe. De grootste les ooit. 🤍
Mijn ondernemingsreis begon ooit met het uitgeven Mijn ondernemingsreis begon ooit met het uitgeven van dit boek. Hoewel ik toen al coaching gaf, 2 jaar geleden, was dit boek letterlijk een soort van nieuw begin. En ik vergeet nog heel vaak dat ik het heb geschreven. Ik vergeet nog heel vaak dat mensen thuis een boek hebben liggen. Met mijn naam erop. Geschreven door mij. Uitgebracht door mij. Soms wilde ik wel eens dat ik wat rustiger was - want mijn brein staat altijd aan als het gaat om nieuwe ideeën, plannen maken voor mijn bedrijf, nieuwe stappen zetten. Veel mensen denken altijd als ze mij zien en naast mij zitten dat ik de rust zelve ben - en dit is ook vaak zo. Ik kan mensen heel veel rust geven met mijn energie, maar vanbinnen kriebelt er soms zoveel. Omdat ik zoveel wil. Omdat ik zoveel dromen heb. Omdat ik zoveel passie heb voor wat ik doe. Maar ook omdat ik bang ben dat ik in de steek wordt gelaten.. En dat ik niet goed genoeg ben. Een innerlijk kind trauma, opgebouwd uit mijn verleden. Kwetsbaar hè. Maar wel de reden vaak dat ik zo doordraaf. Dat ik maar doorga - en soms verwikkelt raak in angst en onzekerheid. Niet alleen zakelijk, maar ook op persoonlijk vlak. We zijn allemaal mensen met onzekerheden. Met trauma’s die dagelijks worden getriggerd. En het mooie van mijn werk is dat ik heel bewust ben van de mijne. Dat ik weet wanneer ik in die onzekerheid zit. Dat ik weet wat mijn triggerd, en dat ik weet wat ik nodig heb. En de mentale transitie van zzper en een beetje coaching geven naar het letterlijk runnen van een bedrijf is 1 waar ik heel veel aan heb, maar ook 1 waar ik mij lang niet comfortabel bij heb gevoeld. Het is een proces van groeien, op je bek gaan en weer opstaan - net zoals helen en herstellen. Angst is onderdeel van het leven. Onzekerheid ook. Er zijn veel triggers geweest in mijn leven en deze zullen er altijd weer komen. Wat is dan de reden dat ik nooit meer zal terugvallen in een eetstoornis? Ik heb geleerd hoe ik hiermee om kan gaan. Met liefde, zorg en omarming. Ik zit dit hier te schrijven, en denk aan mijn kantoor op de Keizersgracht- ik kan alleen maar zeggen tegen dat meisje wat haar eerste boek, met trillende vingers, opensloeg: ‘you fucking got this’. 🤍
Gisteren had ik een gesprek met een client wat gin Gisteren had ik een gesprek met een client wat ging over het kijken naar een oude foto van jezelf, zelfs 1 van een maand geleden, en de gedachte die dan door je heen gaat: ‘oh ik dacht dat er zoveel meer …….. uitzag’. Dit maakte het ernaar dat we het gesprek aangingen over lichaamsbeeld. Lichaamsbeeld is best complex, en het gaat niet zozeer over hoe jouw lichaam er van een fysiek oogpunt uitziet. Het gaat meer over een reflectie van jouw innerlijke zijn. Mensen met verschillende lichamen/uiterlijk kunnen een positief of een negatief lichaamsbeeld hebben. Het heeft daarom ook niets te maken met hoe jouw lichaam eruit ziet. Dit is ook waarom het veranderen van je lichaam, door je gewicht te veranderen bijvoorbeeld, een negatief lichaamsbeeld niet veranderd - en in deze mindset zitten heeft eigenlijk alleen maar nog meer een negatief invloed op jou en je leven. Er is ook geen kant die je kiest zodra je hiermee aan de slag gaat. Het is niet dat je van een negatief lichaamsbeeld, of zelfs het haten van je lichaamsbeeld, naar het alleen maar houden van je lichaamsbeeld gaat. Er zit zoveel tussen. Zoals, er oké mee zijn. Het waarderen wat het voor jou doet. Het respecteren en er neutraal over kunnen denken/ernaar kunnen zien. Je hoeft niet geobsedeerd te zijn met liefde voor je lichaam of elk stukje van je lichaam lief moeten hebben, maar het is wel heel erg lastig om ergens goed voor te zorgen zodra je het haat. Een aantal tips die jij mee kunt nemen zodra je met je lichaamsbeeld aan de slag wil gaan: 1. Ontvolg mensen die jou het gevoel geven dat je lichaam niet goed genoeg is, en volg daar voor in de plaatst inspirerende en motiverende mensen die jou laten zien dat er verschillende lichaamstypen zijn en dat je gelukkig met jezelf kunt zijn 2. Zodra je een negatief lichaamsbeeld dag hebt, schrijf eens op wat er nog meer gaande is die dag wat ervoor heeft kunnen zorgen dat je op die manier naar jezelf kijkt. Hetzelfde met een positief lichaamsbeeld dag, hoe voel jij je over jezelf en wat voor invloed hebben situaties in jouw leven hierop? Het doel is om bewust te worden wat voor beide dagen invloed hebben op jouw lichaamsbeeld. 🤍
Ik was er zo klaar mee. Om mijn lichaam alleen ma Ik was er zo klaar mee. Om mijn lichaam alleen maar te zien als uiterlijk en iets wat ik zou moeten veranderen. Om het af te straffen. Pijn te doen. Om het continue af te wijzen. Ik wilde verandering en besloot om naar binnen te keren, en vanuit die plek naar mijn lichaam te kijken. Om mijzelf te laten groeien in deze plek. Mijn lichaam kan liefde geven en ontvangen. Het lichaam wat in contact staat met anderen. Het lichaam wat in contact staat met mij. Het lichaam wat over de hele wereld kan reizen. Het lichaam wat knuffels kan geven. Het lichaam wat geluk, vrijheid en liefde kan voelen. Het is het lichaam wat intuïtief eet, zonder zich schuldig te voelen. Zonder te compenseren. Het lichaam wat beweegt uit zelfliefde en zelfzorg. Niet uit een plek van afstraffen, compensatie of angst. Het lichaam wat deint op de golven van het leven. Zowel emotioneel, fysiek als mentaal. Een lange tijd geleden heb ik het streven naar een, door de dieetcultuur bril, perfect lichaam opgeheven. En ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Doe jij met mij mee? 🤍
Wie heeft die regel bedacht? En wie profiteert er Wie heeft die regel bedacht? En wie profiteert er van deze regel? De dieetcultuur? Die jou onzeker maakt en dan jouw onzekerheid kan ‘fixen’? En waarom heeft deze persoon/dit bedrijf het recht om jou regels te geven rondom wat je zou moeten eten en hoe jouw lichaam eruit zou moeten zien, of wat je zou moeten wegen? Waar ik vaak mee begin met cliënten zijn het opschrijven van eetregels, en erachter komen waar deze nou vandaan komen. Wat zijn jouw overtuigingen en welke zijn gecreëerd door de dieetcultuur? Zodra we duidelijk hebben van wat de regeltjes die wij hebben, en ook waar deze vandaan komen helpt het ons om bewuster te worden zodra deze omhoog komen en geeft het ons ruimte om een tegenvraag te stellen op deze momenten. Helpt deze regel jou? Staat deze in lijn met jouw huidige proces? Ondersteunt het jou in het leven van een vrij en gelukkig leven? Waar komt deze regel vandaan? Bovenstaande vragen helpen jou om de regels uit elkaar te trekken en zorgen ervoor dat JIJ weer beslissingen gaat nemen uit jezelf en vanuit jouw eigen waarden. Zonder dat jij wordt geleid door een dieetcultuur. En vergeet niet: het gaat om doen. Niet alleen maar lezen en tips zoeken, maar doen. 🤍
Het is zo lastig om jezelf niet te identificeren Het is zo lastig om jezelf niet te identificeren met iets wat eigenlijk je leven heeft overgenomen. Wat al jouw energie kost. Wat al jouw tijd kost. Wat al jouw gedachten overneemt. Een eetstoornis hackt eigenlijk jouw hart. Jouw ziel. Jouw zijn. Het verstoord het beeld wat je hebt van jezelf en het laat je twijfelen aan elk deel van jezelf. Het verstoord de relatie die jij met jezelf hebt. Jouw unieke zijn raakt verstrikt in obsessieve handelingen. En een diagnose is soms een val waar je in kunt stappen. Een val van de identificatie met alle punten die bij deze diagnose past. Een val van het leven na de verwachtingen hooghouden die deze diagnose mee lijkt te brengen. De constante voelbare druk die het op jou geeft is vermoeiend. Ik zou jou graag willen laten weten dat het oké is om van je eetstoornis te scheiden en in de unieke ik te gaan stappen. Dat jij jezelf mag gaan ontdekken. Passies en hobby’s mag gaan vinden buiten eten en bewegen om. Jij mag de identificatie met je lichaam, de eetstoornis, eten, diëten, sporten en alle andere handelingen loslaten. Het is oké. Hoewel je nu misschien die controle hebt op je gewicht, lichaam en je leven - zijn er veel interessantere dingen aan jouw bestaan dan alleen jouw lichaam en jouw uiterlijk. Het onderdrukken van jouw lichaamsgewicht neemt je hele leven over en zorgt ervoor dat jij jezelf onderdrukt in alle mooie aspecten van jou. Jezelf klein houden zorgt ook voor een kleiner bestaan. Zorgt ook voor een klein leven, en uiteindelijk geen leven.. Je brein kan maar 1 kant op. De ‘veilige’ kant: de meest bekende kant. Wat je een langere tijd alleen maar hebt gedaan. Je zit vast in de obsessie over calorieën, bewegen, eten, lichaam. De bescherming van de diepere laag van je pijn. Je verliest je licht. Je bent bang voor jouw licht. De identificatie met ‘altijd de meest dunne zijn’, ‘de meest gezonde’ of de ‘meest atletische’ of andere labels houd je zo tegen en dit loslaten is zo bevrijdend. Zodra je beslist dat jij niet die eetstoornis bent, zal je al jouw waarden, echte interesse en je echte ik ontdekken. Je zal relaties kunnen opbouwen, vrijheid kunnen voelen en echt jezelf kunnen zijn. Wie ben jij? 👇🏽
De grootste illusie. In een gesprek met 1 van mij De grootste illusie. In een gesprek met 1 van mijn lieve cliënten kwam deze uitspraak gisteren naar voren en hieronder wat ik vertelde aan haar: Tijd heelt niet alle wonden. Het geeft alleen maar tijd om het op te slaan in het onderbewuste waar het nog steeds impact heeft op jouw emoties, gevoel en gedrag. Maar wat is nou eigenlijk helen? - Naar binnen keren, leren voelen en omarmen van gevoel - Liefdevoller met jezelf omgaan - Acceptatie - Luisteren naar wat je nodig hebt, het praten over je verleden en wat dit in het nu voor invloed heeft op jou - Het onderzoeken van jouw emotionele verleden - Leren hoe je meer kunt loslaten, het een plekje kunt leren geven en het leren luisteren naar je gevoel - Vertrouwen op je intuïtie - Handelen, hoe eng het ook is - Herprogrameren van je brein en je zenuwstelsel En bij eetstoornissen is dit voor je lichaam zorgen. Eten. Tegenovergesteld handelen. Doen. Door het oncomfortabele gevoel heen. En soms door trauma heen werken. Het gaat niet zomaar voorbij. Je wordt niet op een random ochtend wakker zonder die pijn. Zonder een eetstoornis. Zonder de opgekropte emoties. Zonder trauma. Je zal er aan moeten werken. Ontladen. Omarmen. Handelen. Stap uit de illusie - eigenlijk de zelf saboterende gedachte - dat het wel weggaat met de tijd en pak de tijd die jij nu hebt met beide handen aan. Met een coach, met de mensen in jouw omgeving, met alles wat je in je hebt. Niet meer afwachten. Maar gaan. Je hebt niets te verliezen, alleen dat oude patroon. Waar wacht jij nog op? 🤍 1-1 coaching? Check link in bio en plan een kennismaking in.
Vroeger zei ik altijd dat ik nooit mijn hele leven Vroeger zei ik altijd dat ik nooit mijn hele leven in Nederland zou willen blijven wonen. Mijn moeder herinnerde hier mij een tijd geleden aan, en ik dacht aan dat kleine meisje. Ik leefde op zodra ik in het buitenland was. De ruimte. Natuur. Andere culturen. Een andere manier van leven. De interesse in hoe mensen leefden zorgde ervoor dat ik altijd verlangde om te gaan reizen. Verlangend naar vrijheid en ontdekken. Nieuwsgierig naar hoe het zou zijn om los te breken, en mijzelf te ontwikkelen op een andere manier. Hoewel mijn eetstoornis er vroeger voor zorgde dat deze werden uitgezet. Ik durfde soms mijn huis niet eens meer uit. Had paniekaanvallen zodra ik de deur uit moest en durfde geen vragen te stellen aan mensen (wat nu letterlijk mijn werk is haha). Maar vanbinnen heb ik het altijd geweten. Dit is wie ik ben, waar ik van droom en wat ik ook kan bereiken en het teruggaan naar dat nieuwsgierige jonge meisje heeft mij erg geholpen in herstel. Angsten worden gecreëerd in je hoofd. Je bent deze niet. Je bent je gevoel niet. Je bent je emotie niet. En soms, moet je brein en je zenuwstelsel beschermen voor werkelijk gevaar in het nu - maar vaak blijft het vastzitten in bescherming voor gevaar wat er NU niet meer is. En vaak, is er tegenin handelen de enige manier om jezelf, je brein en je zenuwstelstel te overtuigen dat het buiten wel veilig is. Dat jij veilig bent, waar je ook bent. Dat alleen zijn, niet eenzaam hoeft te zijn. Dat jij altijd op je plek zit, omdat je lichaam je beste vriend is. Dat eten, welk eten dan ook, geen paniekreactie hoeft te veroorzaken. Laat je vuurtje alsjeblieft niet doven door een eetstoornis. Laat je dromen niet wegwaaien door een verstoorde relatie tot eten/lichaam/beweging. Dit ben jij niet. En jij hebt dit niet meer nodig. Want als je nou eens aan jezelf vraagt: ‘Wat laat mijn hart sneller kloppen?’ Waar zou je dan voor willen kiezen? Dit stukje van jezelf ontdekken, of teruggaan naar die bescherming van een mechanisme wat jou zoveel kost? Vergeet nooit wat jij werkelijk wil. Wat jouw echte dromen zijn. En geef nooit op. Nooit. 🤍
Meer laden… Volgen op Instagram
copyright 2019 Bylianne | Site design by Station Seven